گوش شناگر | تشخیص و درمان عفونت گوش خارجی (اوتیت خارجی)

گوش شناگر که نام پزشکی آن اوتیت خارجی است به عفونتی می‌گویند که پس گذراندن مدت طولانی در آب یا ماندن در معرض باد و باران، می‌تواند رخ دهد. در این عارضه باکتری‌ها و ویروس‌ها وارد گوش می‌شوند. ورود این عوامل میکروبی مشکلاتی مانند درد، التهاب و اخلال در شنوایی را ایجاد می‌کند. شاید فکر کنید که این بیماری فقط مختص شناگران است اما این طور نیست؛  زیرا طبق تحقیقات بیماری گوش شناگر در افرادی که شناگر نیستند، بیشتر می‌تواند دیده شود.

افرادی مانند کشاورزان که زمان زیادی را خارج از منزل سپری می‌کنند، بیشتر در معرض این بیماری هستند. پس از شنا کردن یا در هنگامی که زیر باران قرار دارید؛ مقداری از آب داخل گوش باقی می‌ماند.این محیط مرطوب محل مناسبی برای رشد و تکثیر باکتری‌هاست که در نهایت باعث ایجاد انواع عفونت‌ها می شود. در اکثر موارد بیماری گوش شناگر به راحتی درمان می‌شود و تشخیص زود هنگام آن می‌تواند از بروز عوارض جلوگیری کند.

در ادامه به شما توضیح خواهیم داد که علت این بیماری چیست و از چه علائمی می‌توانید به وجود این بیماری در بدن پی ببرید. همچنین به بررسی نحوه تشخیص و درمان گوش شناگر می‌پردازیم. پس ادامه مطلب را دنبال کنید.

گوش شناگر

در بیماری عفونت گوش خارجی، مجرای گوش دچار التهاب می‌شود. شایع‌ترین علت بروز این بیماری باکتری‌ها می‌باشند. عفونت گوش خارجی می‌تواند در هر سنی بروز پیدا کند؛ اما در بزرگسالان بیشتر است . همچنین این بیماری در فصل تابستان بیشتر مشاهده می‌شود. گوش شناگر می‌تواند تا سه هفته طول بکشد و کل مجرای گوش را درگیر کند. عفونت گوش شناگر در 3 مرحله خفیف، متوسط و پیشرفته علائم متفاوتی را از خود نشان می‌دهد.

علت عفونت گوش خارجی

علت اصلی ابتلا به عفونت گوش شناگر، مواجه با آب و رطوبت است؛ یعنی مجرای گوش مدت زمان زیادی خیس و مرطوب باشد. این شرایط باعث شده گوش در برابر عوامل بیماری زا آسیب پذیر گردد. این شرایط مکان مناسبی برای رشد باکتری‌ها فراهم می کند. در نهایت گوش عفونت کرده و عوارضی را برای فرد به وجود می‌آورد. به همین علت همیشه متخصصان تأکید دارند که گوش خود را پس از استخر، حمام و یا قرار گیری در محیط‌های مرطوب خشک نمایید.

همچنین موارد دیگری نیز می‌توانند منجر به بیماری گوش شناگر شوند. به عنوان مثال اگر لایه نازکی از پوست که مجرای گوش را می‌پوشاند آسیب دیده باشد؛ عفونت نیز ممکن است رخ دهد. خاراندن شدید، استفاده از هدفون یا قرار دادن گوش پاک کن در گوش می‌تواند به این پوست ظریف آسیب برساند. هنگامی که این لایه پوست آسیب دیده و ملتهب می‌شود می‌تواند جای پای مناسبی برای باکتری‌ها ایجاد کند.

موم گوش دفاع طبیعی گوش در برابر عفونت است اما قرار گرفتن مداوم در معرض رطوبت و خراشیدن می‌تواند این موم را از بین ببرد و احتمال عفونت را افزایش دهد. همچنین کسانی که عادت دارند دست کثیف یا اجسام غیر استریل را وارد گوش خود کنند در معرض عفونت قرار خواهند گرفت.

علائم گوش شناگر چیست؟

بیماری گوش شناگر همانند هر بیماری عفونی دیگر، علائمی را از خود بروز می‌دهد که اصلی‌ترین آن درد شدید در ناحیه گوش است. این بیماری در صورت نادیده گرفته شدن و عدم درمان، گسترش می‌یابد و مشکلات جدی‌تری را ایجاد می‌کند. پس مهم است که علائم این بیماری را به خوبی بشناسید تا در صورت مواجه شدن با آن، سریعاً اقدام به درمان کنید. این علائم عبارت است از:

•  احساس خارش
•  تورم و التهاب داخل گوش
•  سرخی
• احساس گرما در ناحیه گوش
• ترشح چرک شفاف و بی بو
• تخلیه بیش از حد مایعات
• کیپ شدن یا کاهش شنوایی
• تورم غدد لنفاوی گردن
• تب
• درد یا ناراحتی در گوش که با کشیدن لاله گوش یا برجستگی‌های کوچک جلو گوش، شدیدتر می‌شود و در صورت گسترش در گردن یا کنار سر هم درد شدیدی احساس می‌شود.

درد شدید در صورت، سر یا گردن، تب یا تورم غدد لنفاوی نیز ممکن است نشان دهنده پیشرفت عفونت باشد. اگر با هر یک از این علائم گوش درد دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

عفونت گوش خارجی و راه های تشخیص آن

پس از مراجعه به پزشک، ابتدا پزشک علائم بیماری را چک می‌کند و با استفاده از اتوسکوپ گوش را معاینه می‌نماید تا میزان قرمزی، تورم و پوسته پوسته شدن گوش را بررسی کند. در صورت شدید بودن عفونت، نیاز به انجام آزمایش بوده تا پزشک دقیق‌تر بتواند بیمار را درمان کند.

در صورت انسداد مجرا گوش، پزشک با استفاده از ابزارهای مخصوصی به نام کورت و ساکسن، گوش را پاک سازی می‌کند.  اگر پرده گوش آسیب دیده یا سوراخ شده باشد؛ بیمار باید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند تا درمان صورت بگیرد.

درمان گوش شناگر

با درمان مناسب توسط یک پزشک متخصص و ماهر، گوش شناگر اغلب در 7 تا 10 روز پاک می‌شود. برای درمان ممکن است از موارد زیر استفاده شود:

•  مصرف قطره گوش برای از بین بردن باکتری‌ها (قطره گوش آنتی‌بیوتیک)
•  مصرف قطره گوش برای کمک به کاهش تورم (قطره گوش کورتیکواستروئیدی)
•  مصرف داروی ضد درد
•  خشک نگه داشتن گوش طبق دستور پزشک
•  تمیز کردن مجرای گوش خارجی برای کمک به جریان افتادن قطرات گوش به تمام مناطق آلوده ضروری است.
•  محلول اسیدی برای کمک به بازگرداندن محیط آنتی باکتریال طبیعی گوش شما
•  استروئید برای کاهش التهاب
•  داروی ضد قارچ برای مبارزه با عفونت ناشی از قارچ Swimmer’s Ear Treatment

هدف پزشک از درمان این است که عفونت را متوقف کند و مجرای گوش شما بهبود یابد بنابراین بهتر است دستورالعمل‌هایی را که در مورد نحوه استفاده از قطره گوش به شما گفته می شود به طور دقیق رعایت کتید تا مطمئن شوید که دوز مناسب دارو را دریافت می‌کنید. در طول درمان نیز بهتر است شنا نکنید و قبل از اینکه درد یا ترشحات از بین برود از گوش گیر، سمعک یا هدفون استفاده ننمایید. همچنین هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن از وارد شدن آب به کانال گوش خودداری کنید.

طول دوره درمان عفونت گوش خارجی در شناگران چقدر است؟

قطره‌هایی که پزشک برای شما تجویز می‌کند در صورت استفاده به موقع طبق دستور دکتر می‌تواند عفونت گوش خارجی را طی 7 الی 10 روز درمان نماید. درد شما نیز پس از شروع درمان، طی دو روز کاهش می‌یابد. به طور کلی طول درمان به شدت عفونت در افراد بستگی دارد و هرچه شدت بیماری بیشتر باشد طول درمان آن نیز بیشتر خواهد بود.