جوش داخل گوش و درمان های آن

ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که داخل گوش خود جوش داشته باشید و ندانید که به چه علت به وجود آمده و چگونه آن را از بین ببرید. برآمدگی‌های چرکی که داخل گوشتان به وجود می‌آیند جوش هستند. این جوش ها می‌توانند مجرای گوش را تنگ کرده و موجب اختلال در شنوایی بشوند. جوش گوش معمولاً حاوی عفونت باکتریایی است که ممکن است گسترش یابد و منجر به عفونت بیشتر یا جوش‌های بیشتر شود.

اگر در گوش یا اطراف آن برآمدگی دارید به احتمال زیاد جوش بوده که هر یک از آنها می‌تواند دردناک و از نظر زیبایی ناخوشایند باشند. همچنین این جوش‌ها می‌توانند درد و التهاب را برای فرد به وجود بیاورند که آزار دهنده است. اولین توصیه متخصصان در مورد جوش گوش این است که به هیچ عنوان آن را دست کاری نکنید و نترکانید تا از روش‌های اصولی درمان شود. ترکاندن جوش باعث می‌شود پوست در معرض عفونت قرار بگیرد یا جای جوش زخم شود و از بین نرود.

جوش‌ها به صورت توده های قرمز و سفت در پوست، بیشتر در مکان‌هایی که مو و عرق دارید ظاهر می‌شوند. قسمتی از گوش شما که جوش زده می‌تواند لاله گوش باشد یا داخل آن؛ اما تفاوتی ندارد زیرا درمان برای همه قسمت‌ها به یک شکل انجام می‌گیرد. علل به وجود آمدن جوش در گوش متعدد است و به علت عوامل مختلفی مانند تغییرات هورمونی می‌تواند ایجاد شود. در ادامه علل دیگر ایجاد جوش در گوش و راه‌های درمان آن را بررسی می‌کنیم، پس با ما همراه شوید.

علت جوش داخل گوش چیست؟

جوش داخل گوش زمانی ایجاد می‌شود که باکتری‌ها، چربی اضافی، سلول‌های مرده پوست یا سایر عوامل تحریک‌کننده، فولیکول‌های مو یا غدد چربی را مسدود کرده و آلوده کنند. این عارضه می‌تواند منجر به التهاب، قرمزی و در برخی موارد، ایجاد توده‌های دردناک و چرکی در داخل گوش شود.

چگونه جوش داخل گوش ایجاد می‌شود؟

به‌طور طبیعی، پوست گوش دارای منافذی است که از طریق آن‌ها چربی (سبوم) تولید شده و سلول‌های مرده پوست دفع می‌شوند. هنگامی که این منافذ مسدود شوند، محیطی ایده‌آل برای رشد باکتری‌ها، به‌ویژه استافیلوکوکوس اورئوس و سایر میکروارگانیسم‌ها، فراهم می‌شود. در نتیجه، عفونت شکل گرفته و به صورت یک جوش متورم و دردناک ظاهر می‌شود.

عوامل متعددی می‌توانند باعث مسدود شدن یا تحریک فولیکول‌های مو و در نتیجه ایجاد جوش در گوش شوند. این عوامل عبارتند از:

عدم رعایت بهداشت گوش

• استفاده از هدفون یا سمعک کثیف: هدفون‌ها و سمعک‌ها می‌توانند باکتری‌ها را از محیط اطراف جمع‌آوری کرده و در مجرای گوش انتقال دهند.
• به اشتراک گذاشتن هدفون یا سمعک با دیگران: این کار می‌تواند باکتری‌ها و میکروب‌های بیماری‌زا را گسترش داده و احتمال عفونت را افزایش دهد.
• تمیز نکردن صحیح گوش: تجمع چربی و آلودگی درون گوش می‌تواند منجر به مسدود شدن فولیکول‌های مو شود و محیطی مناسب برای ایجاد جوش فراهم کند.

آسیب یا تحریک پوست گوش

• خاراندن بیش‌ازحد گوش: خارش گوش با ناخن‌های آلوده یا وسایلی مانند سنجاق سر و گوش‌پاک‌کن می‌تواند به پوست آسیب زده و احتمال بروز عفونت را افزایش دهد.
• اصطکاک مداوم: استفاده مکرر از کلاه، هدبند یا هدفون‌های بزرگ ممکن است باعث اصطکاک درون یا اطراف گوش شده و زمینه‌ساز جوش شود.
• سوراخ کردن گوش با وسایل غیر استریل: اگر سوراخ کردن گوش با وسایل غیر بهداشتی انجام شود، ممکن است باکتری‌ها به پوست نفوذ کرده و عفونت ایجاد کنند.

قرار گرفتن در معرض آب و رطوبت آلوده

• شنا در آب‌های آلوده: ورود آب‌های آلوده به گوش می‌تواند محیطی مرطوب و مناسب برای رشد باکتری‌ها ایجاد کند که احتمال ایجاد جوش را افزایش می‌دهد.
• عرق کردن زیاد: تجمع عرق درون گوش، به‌ویژه در هوای گرم، می‌تواند باعث تحریک پوست و رشد باکتری‌ها شود.

تغییرات هورمونی و تولید بیش از حد چربی

• بلوغ و تغییرات هورمونی: در دوران بلوغ، میزان تولید چربی پوست افزایش می‌یابد که ممکن است باعث مسدود شدن منافذ و ایجاد جوش شود.
• استرس و سبک زندگی نامناسب: استرس زیاد، تغذیه نامناسب و کمبود خواب می‌توانند بر تولید چربی و سلامت پوست تأثیر گذاشته و احتمال ایجاد جوش را افزایش دهند.

استفاده از محصولات آرایشی و بهداشتی نامناسب

• محصولات حاوی مواد شیمیایی تحریک‌کننده: برخی از شامپوها، ژل‌ها و اسپری‌های مو ممکن است پوست حساس گوش را تحریک کرده و باعث التهاب و ایجاد جوش شوند.
• کرم‌های چرب و مسدودکننده منافذ: استفاده از کرم‌های سنگین و چرب در نزدیکی گوش ممکن است باعث بسته شدن منافذ پوست و ایجاد جوش شود. Causes of Boil on Ear

علت جوش روی لاله گوش

جوش‌هایی که روی لاله گوش ظاهر می‌شوند، معمولاً به دلیل انسداد منافذ پوست، تجمع چربی، باکتری‌ها و یا تحریک پوست ایجاد می‌شوند. این جوش‌ها می‌توانند کوچک، دردناک یا حتی چرکی باشند و در برخی موارد به عفونت تبدیل شوند. دلایل متعددی برای ایجاد جوش روی لاله گوش وجود دارد که در ادامه بررسی می‌کنیم.

جوش‌های روی لاله گوش معمولاً به دلیل انسداد منافذ پوست، تجمع چربی، آلودگی، یا تحریک پوست ایجاد می‌شوند. عواملی مانند عدم رعایت بهداشت، لمس مداوم گوش با دست‌های آلوده، استفاده از گوشی موبایل و هدفون کثیف می‌توانند باکتری‌ها را به این ناحیه منتقل کرده و باعث بروز جوش شوند. علاوه بر این، حساسیت به فلزات گوشواره، محصولات آرایشی نامناسب، اصطکاک ناشی از استفاده از کلاه یا هدفون‌های بزرگ و حتی تعریق زیاد نیز می‌توانند پوست را تحریک کرده و به ایجاد جوش منجر شوند. عفونت‌های باکتریایی و قارچی نیز از دیگر عوامل شایع هستند، به‌ویژه در افرادی که گوش خود را با وسایل غیراستریل سوراخ می‌کنند یا وسایل شخصی مانند سمعک و هدفون را با دیگران به اشتراک می‌گذارند.

عوامل داخلی نیز می‌توانند در ایجاد جوش روی لاله گوش نقش داشته باشند. تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، قاعدگی یا بارداری می‌تواند باعث افزایش چربی پوست و مسدود شدن منافذ شود. استرس زیاد، تغذیه نامناسب و مصرف غذاهای چرب و فرآوری‌شده نیز ممکن است تولید چربی پوست را افزایش داده و زمینه را برای بروز جوش فراهم کنند. در اغلب موارد، این جوش‌ها بی‌ضرر بوده و خودبه‌خود برطرف می‌شوند، اما اگر بزرگ، دردناک، چرکی، یا همراه با التهاب شدید و تب باشند، مراجعه به پزشک ضروری است.

درمان جوش داخل گوش: روش‌های خانگی و پزشکی

جوش داخل گوش می‌تواند دردناک و آزاردهنده باشد، اما در اغلب موارد با روش‌های خانگی و درمان‌های پزشکی قابل کنترل و درمان است. انتخاب روش مناسب به شدت جوش، میزان درد، و احتمال عفونت بستگی دارد. در ادامه به بهترین راه‌های درمان جوش داخل گوش، از روش‌های خانگی تا مداخلات پزشکی، می‌پردازیم.

درمان جوش داخل گوش به شدت و نوع جوش بستگی دارد. روش‌های خانگی مانند کمپرس گرم، رعایت بهداشت و استفاده از مواد طبیعی می‌توانند به درمان جوش‌های خفیف کمک کنند. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به داروهای آنتی‌بیوتیکی یا تخلیه جوش توسط پزشک باشد. رعایت نکات پیشگیری، مانند تمیز نگه‌داشتن گوش و اجتناب از لمس و فشار دادن جوش‌ها، می‌تواند از بروز مجدد این مشکل جلوگیری کند.

درمان‌های خانگی برای جوش داخل گوش

اگر جوش داخل گوش کوچک و بدون عفونت شدید باشد، می‌توان آن را با روش‌های خانگی درمان کرد. این روش‌ها به کاهش التهاب، تسریع روند بهبود و جلوگیری از بدتر شدن جوش کمک می‌کنند.

کمپرس گرم

• یک پارچه تمیز را در آب گرم (نه داغ) خیس کنید و به آرامی روی ناحیه جوش قرار دهید.
• گرما باعث افزایش جریان خون در ناحیه جوش شده و به تخلیه چرک و کاهش التهاب کمک می‌کند.
• روزانه ۲ تا ۳ بار، هر بار ۱۰ تا ۱۵ دقیقه این کار را انجام دهید.

حفظ بهداشت گوش

• از لمس و فشار دادن جوش خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند عفونت را گسترش دهد.
• اگر علت جوش استفاده از هدفون یا سمعک کثیف باشد، حتماً آن‌ها را به‌طور مرتب با الکل طبی یا دستمال ضدعفونی‌کننده تمیز کنید.
• از گوش‌پاک‌کن برای تمیز کردن داخل گوش استفاده نکنید، زیرا می‌تواند چربی و آلودگی را به عمق گوش فشار دهد و باعث بدتر شدن جوش شود.

استفاده از روغن‌های طبیعی ضدباکتری

• روغن درخت چای: دارای خواص ضدباکتری و ضدالتهابی است. چند قطره از آن را با آب یا روغن حامل (مثل روغن نارگیل) رقیق کرده و با پنبه روی جوش بمالید.
• عسل طبیعی: خاصیت ضدباکتری دارد و می‌تواند به تسریع بهبود جوش کمک کند. مقدار کمی از آن را روی ناحیه جوش بزنید و پس از ۲۰ دقیقه با آب ولرم بشویید.

جلوگیری از تحریک بیشتر

• از استفاده طولانی‌مدت از هدفون یا سمعک اجتناب کنید تا از اصطکاک و تحریک ناحیه جلوگیری شود.
• موهای اطراف گوش را تمیز نگه دارید، زیرا تجمع چربی و سلول‌های مرده پوست ممکن است باعث ایجاد جوش شود.
• اگر علت جوش، حساسیت به محصولات بهداشتی مانند شامپو، ژل مو یا اسپری مو است، از محصولات ملایم‌تر استفاده کنید.

درمان‌های دارویی برای جوش داخل گوش

اگر جوش داخل گوش بزرگ، دردناک یا همراه با علائم عفونت مانند چرک و التهاب شدید باشد، ممکن است نیاز به درمان دارویی داشته باشد.

آنتی‌بیوتیک‌های موضعی

• کرم‌ها یا پمادهای حاوی مُپیروسین (Mupirocin) یا کلیندامایسین (Clindamycin) می‌توانند به کاهش عفونت کمک کنند.
• روزانه ۲ تا ۳ بار، مقدار کمی از پماد را روی جوش بمالید.

آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی

• در مواردی که جوش شدید و عفونی شده باشد، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک خوراکی مانند آموکسی‌سیلین، سفالکسین یا داکسی‌سایکلین را تجویز کند.
• دوره درمان را کامل کنید تا از بازگشت عفونت جلوگیری شود.

مسکن‌ها برای کاهش درد و التهاب

• اگر جوش باعث درد شدید شود، مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
• این داروها را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنید.

درمان‌های پزشکی برای جوش‌های شدید

در برخی موارد، جوش داخل گوش ممکن است به مداخله پزشکی نیاز داشته باشد، به‌ویژه اگر باعث درد شدید، تورم گسترده یا کاهش شنوایی شده باشد.

تخلیه جوش توسط پزشک

• اگر جوش بزرگ و چرکی باشد، پزشک ممکن است آن را با یک سوزن استریل یا ابزار مخصوص تخلیه کند.
• این کار باید توسط پزشک انجام شود تا از عفونت بیشتر جلوگیری شود.

تزریق استروئید برای کاهش التهاب

• در موارد خاص، اگر جوش باعث التهاب شدید شود، پزشک ممکن است یک تزریق استروئیدی (کورتیکواستروئید) برای کاهش التهاب انجام دهد.

درمان سریع جوش داخل گوش

آیا درمان سریع جوش داخل گوش وجود دارد؟ اگر جوش داخل گوش دردناک است و می‌خواهید هرچه سریع‌تر از شر آن خلاص شوید، چندین روش موثر وجود دارد که می‌توانند تورم، درد و عفونت را کاهش داده و روند بهبود را تسریع کنند. در ادامه، بهترین روش‌های درمان سریع جوش داخل گوش را معرفی می‌کنیم:

۱. استفاده از بخار یا حمام گرم

• بخار آب گرم می‌تواند منافذ بسته را باز کرده و باعث تخلیه سریع‌تر جوش شود.
• می‌توانید یک کاسه آب داغ تهیه کنید، سر خود را روی آن بگیرید و یک حوله روی سر بیندازید تا بخار مستقیماً به گوش برسد. این کار را روزانه ۱۰ دقیقه انجام دهید.
• حمام آب گرم نیز می‌تواند باعث نرم شدن پوست و بهبود سریع‌تر جوش شود.

۲. استفاده از کمپرس سرد برای کاهش التهاب

• اگر جوش بسیار متورم و قرمز است، یک کمپرس سرد (مثلاً یخ پیچیده شده در پارچه نازک) را برای ۵ دقیقه روی ناحیه قرار دهید تا التهاب کاهش یابد.
• این روش به‌خصوص برای جوش‌های دردناک و متورم موثر است.

۳. استفاده از آلوئه‌ورا یا سرکه سیب

• ژل آلوئه‌ورا را به آرامی روی ناحیه جوش بزنید. آلوئه‌ورا خواص ضدالتهابی و ترمیم‌کننده دارد و باعث کاهش قرمزی و تسریع روند بهبود می‌شود.
• سرکه سیب رقیق‌شده (نصف سرکه سیب و نصف آب) را با یک پنبه روی جوش بزنید. خاصیت ضدباکتری آن به خشک شدن سریع‌تر جوش کمک می‌کند.

۴. پرهیز از دست‌کاری و فشار دادن جوش

• هرگز جوش را فشار ندهید، زیرا ممکن است عفونت را به قسمت‌های دیگر گوش منتقل کند و باعث تشدید مشکل شود.
• اگر احساس خارش دارید، از لمس گوش با دست‌های آلوده خودداری کنید تا عفونت گسترش نیابد.

۵. مصرف غذاهای ضدالتهابی و نوشیدن آب کافی

• مصرف غذاهایی که خاصیت ضدالتهابی دارند، مانند سیر، زنجبیل، زردچوبه و سبزیجات تازه، می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.
• نوشیدن مقدار زیادی آب نیز باعث دفع سموم بدن و تسریع روند بهبودی می‌شود.

۶. استفاده از داروهای ضدعفونی‌کننده یا آنتی‌بیوتیکی (در صورت نیاز)

• اگر جوش همراه با عفونت و چرک زیاد باشد، می‌توانید از محلول بتادین رقیق‌شده برای ضدعفونی کردن محل جوش استفاده کنید.
• پمادهای آنتی‌بیوتیکی مانند باسیتراسین یا نئومایسین نیز ممکن است مفید باشند، اما در صورت شدید بودن علائم، حتماً با پزشک مشورت کنید.

۷. مراجعه به پزشک در صورت بدتر شدن شرایط

• اگر جوش گوش بعد از ۳ تا ۴ روز بهبود نیافت، بزرگ‌تر یا دردناک‌تر شد، یا ترشحات چرکی زیادی داشت، احتمالاً به مداخله پزشکی نیاز خواهید داشت.
• پزشک ممکن است یک آنتی‌بیوتیک خوراکی یا موضعی تجویز کند یا در صورت لزوم، جوش را به‌طور حرفه‌ای تخلیه کند.

آیا جوش داخل گوش خطرناک است؟

در اغلب موارد، جوش داخل گوش مشکلی جدی ایجاد نمی‌کند و معمولاً ظرف چند روز تا یک هفته خودبه‌خود برطرف می‌شود. این جوش‌ها معمولاً کوچک و محدود به ناحیه‌ای خاص هستند و با رعایت بهداشت مناسب و عدم تحریک آن، به‌تدریج از بین می‌روند. با این حال، در برخی موارد ممکن است جوش‌های گوش شدیدتر و دردناک‌تر شوند و به درمان پزشکی نیاز داشته باشند. در صورتی که جوش بزرگ‌تر شده و همراه با علائم زیر باشد، بهتر است در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید و مداوم: اگر جوش به‌قدری دردناک باشد که توانایی انجام کارهای روزمره را تحت تأثیر قرار دهد یا به لمس حساس باشد.
• تورم گسترده و قرمزی شدید: در صورتی که ناحیه متورم به سایر قسمت‌های گوش یا حتی اطراف آن گسترش یابد، ممکن است نشانه عفونت جدی‌تری باشد.
• ترشح چرک یا مایع زردرنگ: اگر جوش داخل گوش شروع به تخلیه چرک یا مایع بدبو کند، ممکن است نشان‌دهنده یک عفونت فعال باشد که نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد.
• احساس گرفتگی یا کاهش شنوایی: گاهی جوش‌های بزرگ ممکن است مجرای گوش را مسدود کنند و باعث احساس فشار یا کاهش موقت شنوایی شوند.
• تب، لرز یا احساس ضعف عمومی: اگر همراه با جوش گوش علائمی مانند تب بالا، احساس خستگی شدید یا لرز داشته باشید، ممکن است عفونت از ناحیه گوش فراتر رفته و نیاز به بررسی پزشکی فوری داشته باشد.

اگر جوش داخل گوش بعد از یک هفته بهبود نیافت یا بدتر شد، مراجعه به پزشک ضروری است تا از بروز عوارضی مانند آبسه، انتشار عفونت به نواحی دیگر و درد طولانی‌مدت جلوگیری شود.

تخلیه جوش داخل گوش

تخلیه جوش داخل گوش معمولاً توصیه نمی‌شود، زیرا این کار می‌تواند باعث گسترش عفونت، التهاب بیشتر و حتی آسیب به مجرای گوش شود. پوست داخل گوش حساس است و فشار دادن یا ترکاندن جوش ممکن است باعث ورود باکتری‌ها به عمق بافت شده و مشکل را تشدید کند. با این حال، در برخی موارد که جوش بسیار بزرگ، چرکی و دردناک است، می‌توان از روش‌های ایمن برای کمک به تخلیه طبیعی آن استفاده کرد.

چرا نباید جوش داخل گوش را تخلیه کنیم؟

تخلیه جوش گوش به روش نادرست می‌تواند خطرات متعددی داشته باشد، از جمله:

• انتشار عفونت به نواحی دیگر گوش و حتی بافت‌های عمقی‌تر
• بدتر شدن التهاب و تورم به دلیل تحریک بیش‌ازحد
• آسیب به پوست و زخم شدن ناحیه که ممکن است باعث ایجاد اسکار شود
• افزایش خطر بازگشت جوش به دلیل تحریک مداوم فولیکول‌های مو

در بیشتر موارد، جوش داخل گوش خودبه‌خود برطرف می‌شود و نیازی به دست‌کاری آن نیست. اما اگر جوش چرکی و دردناک باشد، می‌توان با روش‌های ایمن به روند تخلیه طبیعی آن کمک کرد.

روش‌های ایمن برای تخلیه جوش داخل گوش

استفاده از کمپرس گرم

کمپرس گرم باعث افزایش جریان خون در ناحیه جوش شده و به نرم شدن آن کمک می‌کند. این کار به خروج تدریجی چرک و کاهش التهاب کمک می‌کند.

• یک پارچه تمیز را در آب گرم (نه داغ) خیس کنید.
• آن را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه، روزی ۲ تا ۳ بار روی ناحیه جوش قرار دهید.
• از فشار دادن یا مالش شدید ناحیه خودداری کنید.

رعایت بهداشت گوش

• از لمس کردن جوش با دست‌های آلوده خودداری کنید.
• هدفون‌ها، سمعک و گوشی موبایل خود را مرتب با الکل طبی یا دستمال ضدعفونی‌کننده تمیز کنید.
• اگر جوش به دلیل تجمع چربی ایجاد شده است، می‌توانید گوش را با یک محلول شست‌وشوی ملایم تمیز کنید.

استفاده از داروهای موضعی ضدعفونی‌کننده

• پمادهای آنتی‌بیوتیکی موضعی مانند مُپیروسین (Mupirocin) یا کلیندامایسین (Clindamycin) می‌توانند از گسترش عفونت جلوگیری کنند.
• مقدار کمی از پماد را روزانه ۲ تا ۳ بار روی ناحیه جوش بمالید.

استفاده از روغن‌های طبیعی

• روغن درخت چای خاصیت ضدباکتری دارد. چند قطره از آن را با روغن حامل (مانند روغن نارگیل) رقیق کرده و با پنبه روی جوش بزنید.
• عسل طبیعی را روی ناحیه جوش بزنید و پس از ۲۰ دقیقه بشویید تا التهاب کاهش یابد.

چه زمانی باید جوش را تخلیه کرد؟

در برخی موارد، جوش ممکن است بزرگ و پر از چرک شود و باعث درد شدید یا کاهش شنوایی گردد. اگر جوش خودبه‌خود تخلیه نشود و علائم بدتر شوند، ممکن است پزشک تخلیه جوش را انجام دهد. پزشک با استفاده از ابزار استریل، جوش را باز کرده و چرک آن را خارج می‌کند تا از گسترش عفونت جلوگیری شود.

علائمی که نشان می‌دهد تخلیه پزشکی لازم است:

• جوش بسیار بزرگ و چرکی است و خودبه‌خود بهبود پیدا نمی‌کند.
• درد شدید دارید که با روش‌های خانگی کاهش نمی‌یابد.
• قرمزی و تورم جوش در حال گسترش به اطراف گوش است.
• جوش باعث کاهش شنوایی یا احساس گرفتگی گوش شده است.
• ترشحات زرد یا سبز با بوی نامطبوع از جوش خارج می‌شود.
• تب یا احساس ضعف عمومی دارید.

روش تخلیه جوش توسط پزشک

اگر جوش بسیار بزرگ و عفونی باشد، پزشک ممکن است آن را با یک سوزن استریل یا تیغ جراحی کوچک باز کند و چرک آن را خارج کند. پس از تخلیه، معمولاً آنتی‌بیوتیک موضعی یا خوراکی برای جلوگیری از عفونت تجویز می‌شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق استروئیدی برای کاهش التهاب انجام دهد.

چه کارهایی را نباید انجام دهیم؟

• از فشار دادن یا ترکاندن جوش خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث بدتر شدن التهاب و گسترش عفونت شود.
• از گوش‌پاک‌کن یا اشیای تیز برای تخلیه جوش استفاده نکنید، زیرا ممکن است پوست گوش را زخمی کرده و عفونت را عمیق‌تر کند.
• اگر جوش پس از چند روز بهبود نیافت، بدون مشورت با پزشک آنتی‌بیوتیک مصرف نکنید.

به صورت کلی تخلیه جوش داخل گوش بدون روش صحیح می‌تواند خطرناک باشد و باعث گسترش عفونت یا آسیب به پوست شود. بهتر است ابتدا از روش‌های ایمن مانند کمپرس گرم، رعایت بهداشت و داروهای ضدعفونی‌کننده استفاده کنید تا جوش به‌طور طبیعی تخلیه شود. اگر جوش بسیار بزرگ، دردناک و چرکی باشد و با روش‌های خانگی برطرف نشود، مراجعه به پزشک و انجام تخلیه پزشکی ضروری است. رعایت نکات پیشگیری، مانند تمیز نگه‌داشتن گوش و عدم لمس مداوم جوش‌ها، می‌تواند از بروز این مشکل جلوگیری کند.